Serwis Opon
Danpol Łódź
ul. Rzgowska 222A
www.uzywaneopony.net

Brendon Hartley zachwycił w Formule 1 znakomitymi umiejętnościami oszczędzania paliwa. Kierowca Toro Rosso wyrobił je sobie podczas startów Porsche LMP1 w Długodystansowych Mistrzostwach Świata...

Międzynarodowa Federacja Samochodowa (FIA) rozesłała zespołom Formuły 1 notkę przed GP Azerbejdżanu w sprawie tak zwanego dmuchania spalinami. Teamy F1 już kilka ładnych lat temu zaczęły...

Porsche 917 - wyścigowy klasyk na publicznej drodze. Jedyny taki egzemplarz dopuszczony do ruchu.

Rolls-Royce Adamas Collection to nowa propozycja dla osób, które cenią sobie dozę indywidualności. Nowe edycje są dostępne dla modeli Wraith oraz Dawn. Samochody otrzymały efektowne malowanie...

Astma oskrzelowa objawia się świszczącym oddechem, napadami kaszlu i występowaniem duszności. Objawy astmy nasilają się najczęściej w trakcie wysiłku fizycznego bądź pod wpływem działania zimnego powietrza. Przyczyną występowania choroby może być nadmiar immunoglobuliny E w organizmie. Leczenie astmy polega głównie na podawaniu wziewnych sterydów lub leków rozkurczowych.

Astma oskrzelowa – co to za choroba?

Astma oskrzelowa, nazywana również dychawicą oskrzelową, to przewlekła choroba dróg oddechowych. Schorzenie prowadzi do niewydolności układu oddechowego, ponieważ wywołuje niekontrolowane skurcze oskrzeli, a także gromadzenie się na nich nadmiernej ilości gęstego śluzu. Nieleczona astma oskrzelowa może znacznie obniżyć komfort życia, utrudniać wysypianie się oraz codzienne funkcjonowanie, zwłaszcza u osób aktywnych fizycznie.

Astma oskrzelowa – objawy

Objawy astmy oskrzelowej mają charakter napadowy i należą do nich najczęściej silne duszności, kaszel, charakterystyczny świszczący oddech, a także ucisk w klatce piersiowej. Wszelkiego rodzaju infekcje układu oddechowego zaostrzają przebieg choroby, a tym samym jej symptomy. Objawy astmy występują oraz zanikają samoistnie bądź mogą być wywołane przez takie czynniki, jak: ćwiczenia fizyczne, zimny wiatr oraz niektóre leki przeciwzapalne. Atak astmy mogą również wywołać bodźce emocjonalne, np.: napad śmiechu, silny strach.

Astma oskrzelowa – przyczyny

Jedną z przyczyny występowania astmy oskrzelowej jest produkowana w nadmiarze immunoglobulina E (IgE), która wywołuje astmę alergiczną. Czynnikiem ryzyka wystąpienia choroby, zwłaszcza u dzieci, jest atopowe zapalenie skóry. Schorzenie może mieć również charakter nieatopowy i pojawiać się po przebyciu infekcji dróg oddechowych, głównie u osób dorosłych. Czynniki środowiskowe, które mogą przyczynić się do wystąpienia astmy oskrzelowej to np.: alergeny (pyłki traw i drzew, roztocza, sierść zwierząt czy zarodniki pleśniowych grzybów), dym papierosowy oraz spaliny samochodowe.

Astma oskrzelowa – leczenie

Astma oskrzelowa prowadzi do rozwoju POChP, czyli przewlekłej obstrukcyjnej choroby płuc, dlatego ważne jest, aby zastosować odpowiednie leczenie i skutecznie przeciwdziałać rozwojowi schorzenia. Wcześnie wykryta astma pozwala prowadzić normalne życie, a nawet zachować dobrą wydolność wysiłkową. Popularną metodą leczenia pacjentów z astmą są wziewne sterydy, które są całkowicie bezpieczne i można je stosować przez długi okres czasu, nawet przez kilka lat. Astma to choroba nieuleczalna, dlatego w przypadku poprawy zdrowia nie można zapominać o regularnym podawaniu leku, aby nie doprowadzić do nawrotu choroby w zaostrzonym stadium.

W leczeniu astmy stosuje się również metodę skojarzoną. Kuracja polega na łączeniu leku rozkurczającego oskrzela z lekiem glikokortykosteroidowym o właściwościach przeciwzapalnych. Metoda powoduje, że jednocześnie narząd rozkurcza się i stan zapalny zostaje złagodzony.

Artykuł Astma oskrzelowa – czym się charakteryzuje? pochodzi z serwisu furious.pl.

Rodzice miewają problemy wychowawcze z dziećmi bez względu na ich wiek. Przeważnie jednak problemy nasilają się w momencie, gdy młody człowiek wchodzi w fazę dojrzewania albo okresowo przeżywa pojawiający się tzw. epizod buntu. Zdarzają się jednak przypadki, w których rodzice i opiekunowie są po prostu bezradni. Właśnie wtedy rodzice powinni się zdecydować na włączenie psychologa dziecięcego w proces wychowawczy.

Nie każdy zdaje sobie sprawę, że rozwój psychiczny dziecka przebiega etapami, a każdy z nich cechuje się swoistymi problemami, inne są u osoby młodej odkrywającej świat, a zupełnie inne w przypadku licealisty, który chce być traktowany jak dorosły.

Okres przedszkolny

Psychologia rozwojowa dziecka dowodzi, że pierwsze problemy pojawiają się już u kilkulatków. Młode osoby w tym wieku chłoną po prostu wszystkie wzorce, niekoniecznie te dobre. Problemy wychowawcze w przedszkolu są związane przeważnie z dużą liczbą doznań, których malec doświadcza dopiero po raz pierwszy w życiu, spotyka się z różnymi osobami, każda z nich ma inny sposób bycia, a także jest wychowana w innym środowisku. Na tym etapie rozwoju dziecka największe problemy są związane wycofaniem społecznym, bądź z nadpobudliwością psychoruchową dziecka, które są skorelowane z problemami w koncentracji lub agresywnym zachowaniem. W zdecydowanej większości przypadków przedszkole jest pierwszą instytucją, w której rodzice i dzieci mają kontakt z dziecięcym psychologiem.

Okres szkolny

W przypadku, gdy rodzice bagatelizowali niepokojące zachowania swojej pociechy w przedszkolu, przejście do szkoły podstawowej może je nie tylko utrwalić, ale nawet pogłębić. Z licznych obserwacji pedagogów wynika, że największe problemy wychowawcze w szkole sprawiali uczniowie gimnazjów, jest to oczywiście związane  wejściem w okres dojrzewania, zmianą środowiska, a także większymi wymaganiami wobec osób, które opuściły dziecięcy świat i zostały zaliczone do młodzieży. Warto zdawać sobie sprawę, że psychologia dziecka w gimnazjum przechodzi bardzo dynamiczne zmiany, nastolatkowie są oporniejsi na działania wychowawcze, które są podejmowane przez opiekunów, a także personel danej szkoły. W tym okresie problemy wychowawcze w klasie stają się regułą, a nie wyjątkiem. Zachowanie nastolatka w pierwszych klasach szkoły średniej może być bardzo chwiejne, jednak na koniec okresu edukacyjnego sytuacja normuje się. Młodzi ludzie są bardziej chętni na współpracę z rodzicami, psychologiem czy pedagogiem. Dobrą wiadomością jest fakt, że szkoła średnia zwykle kończy najbardziej burzliwy okres w życiu młodego człowieka.

Kiedy warto udać się do psychologa?

W zdecydowanej większości przypadków z pomocy psychologów dziecięcych  korzystają rodzice, których dziecko jest nastolatkiem. Wiek w żadnym wypadku nie powinien być jednak wyznacznikiem sięgnięcia po pomoc psychologa dziecięcego. Działania podjęte przez psychologa dziecięcego mogą wpłynąć na prawidłowy rozwój danego dziecka w przyszłości. Najważniejszymi zadaniami jest przywrócenie harmonii w miejscu, którym została zakłócona, a także zapobieganie pogłębianiu istniejących zachowań, które są negatywne.

Do psychologa dziecięcego rekomenduje się udać w przypadku, gdy:

– rozwój psychiczny dziecka zaczyna odbiegać od wzorca przedszkolaka, uczeń nie tylko odstaje intelektualnie, ale także emocjonalnie od swoich rówieśników

– rodzice są bezsilni względem zachowań, jakie prezentuje młody człowiek, dziecko nie reaguje pozytywnie na działania wychowawcze oraz jakiekolwiek próby komunikacji.

– u dziecka zaczynają się pojawiać agresywne zachowania

– u dziecka można dostrzec symptomy nadpobudliwości lub lęku.

Artykuł Problemy wychowawcze – sięgnij po pomoc psychologa pochodzi z serwisu furious.pl.

Red Bull oczekuje od Daniela Ricciardo odpowiedzi do sierpniowej przerwy wakacyjnej w Formule 1, czy pozostanie w swoim obecnym zespole na kolejne lata, czy przejdzie do konkurencji.

Kia Telluride została zaprezentowana w 2016 roku jako imponujący koncept. Producent szybko potwierdził, że pracuje nad produkcyjna wersją sporego SUVa, ale ciągle nie otrzymaliśmy oficjalnych...

John Booth już nie pracuje dla zespołu Toro Rosso w Formule 1. Brytyjczyk, znany głównie z prowadzenia teamu Manor, dwa lata temu został dyrektorem ds. wyścigów - konsultantem juniorskiej ekipy Red...

Songkran to święto w Tajlandii, w którym celebruje się nadejście nowego roku tajskiego. Trzynastego kwietnia, w samym środku najgorętszego miesiąca w Tajlandii, zaczyna się tradycyjny Nowy Rok. Obchody trwają trzy dni, łącznie z czternastym i piętnastym dniem miesiąca i są wyjątkowo huczne.

Przez wspomniane trzy dni trwa wielka uliczna impreza mająca na celu okazanie jak największej radości podczas końca i początku Nowego Roku. Tajowie mają w zwyczaju spędzać to święto wspólnie z rodzinami oraz znajomymi, jednak nie znajdziemy tu za wiele spokojnego czasu przeznaczonego na wspólne życzenia i postanowienia noworoczne, chyba że przez trzy dni nie będziemy wychodzić z domu. Zamiast tego możemy zostać całkowicie przemoczeni do suchej nitki, wiele razy. Biorąc udział w masowych ulicznych obchodach, każdy uczestnik wie, na co tak naprawdę się pisze – na największą bitwę wodną w swoim życiu. Ale zacznijmy od początku.

Nazwa Songkran pochodzi od słowa saṃkrānti pochodzącego z sanksrytu i oznaczającego dosłownie astrologiczne przejście lub przejście gwiazd. Jest to drobne zapożyczenie od nazwy indyjskiego święta Makar Sankranti, celebrującego nadejście plonów w styczniu. Tradycyjnie rozpoczęcie obchodów jest wiązane z wejście słońca w zodiakalny znak Barana, według astrologii indyjskiej. Wpływ wschodniej astrologii nie ogranicza się tylko i wyłącznie do nazwy – tajscy znawcy tej sztuki przewidywania tego dnia tworzą horoskopy przepowiadające dobrobyt w ekonomii oraz plonach.

Krótki etymologiczny wstęp jednak nie do końca może dobrze wyjaśnić skąd w obchodach Songkran na pierwszym miejscu jest zawsze wspominana bitwa wodna. Otóż w tradycji buddyjskiej bardzo ważną rolę ma ceremonia ablucji, czyli obmywania wodą stóp Buddy. Wierni biorący udział w ablucjach, bardzo często oblewają wodą też samych siebie, co ma na celu zmycie wszelkich grzechów, złych uczynków lub nawet uwolnienie od niedobrych duchów, prześladujących żywych. Według tajskich wierzeń absolutnie każdy musi zostać oblany, wyłączając z tego jedynie mnichów oraz najstarszych.

W praktyce, w dzisiejszych czasach sprowadza się to do udziału w najbardziej szaleńczej,  gorącej i intensywnej wersji śmigusa dyngusa jaką można przeżyć. Wodą polewają się na ulicach absolutnie wszyscy, a Ci którym to nie w smak muszą zostać w zamknięciu przez okrągłe trzy dni. Na ulicach tajskich miast pojawiają się tłumy ludzi uzbrojonych w pistolety na wodę, wiadra, węże ogrodowe czy nawet mini armatki wodne. Skala obchodów jest tak wielka, że na nadejście Songkran przyjezdni często otrzymują rady i ostrzeżenia jak uniknąć najbardziej intensywnych przeżyć związanych z przemoczeniem. Przykładów jest wiele, jednak te, które zobrazują kulturę tego święta jest kilka – przede wszystkim należy unikać pick-upów oraz ciężarówek wyposażonych w beczki z lodem i wodą, często sprzęgniętych z armatkami wodnymi, nie należy pod żadnym pozorem wsiadać do małych i powolnych środków transportu, takich jak tuk-tuk oraz nie spacerować w pobliżu kanałów z wodą, która często do oblewania jest pompowana bezpośrednio z nich.

Wspominałem o tym, że niewiele się znajdzie czasu znajdzie na odpoczynek w zadumie i z rodziną, jednak nawet w tym całym szaleństwie, Tajowie poświęcają chwilę na odwiedzenie swoich krewnych (zwłaszcza starszych) i okazanie im szacunku w rytuale, który nazywa się Rod Nam Dum Hua. Jest to bardzo delikatna wersja ablucji, sprowadzająca się do polania symboliczną ilością wody z dodatkiem jaśminu lub róż rąk lub stóp najstarszych członków tajskich rodzin. Oprócz tego składają dary oraz kwiaty w lokalnych świątyniach buddyjskich.

Na spotkanie z tajską kulturą zapraszamy do salonów masażu tajskiego ThaiSun, gdzie również będzie obchodzony Songkran, jednak w nieco spokojniejszy, mniej spektakularny sposób. Symboliczne polewanie wodą nie zaburzy atmosfery relaksu i spokoju sprzyjającej korzystaniu z masaży, a tajskie masażystki chętnie opowiedzą o własnych przeżyciach tego wyjątkowego święta. Zapraszamy.

Zapraszamy po więcej informacji na stronę: www.thaisun.pl

Artykuł Songkran – tajski Nowy Rok na mokro pochodzi z serwisu furious.pl.

Padok Formuły 1 jest zaintrygowany zagadkową, dodatkową łopatką przy kierownicy lidera klasyfikacji generalnej sezonu Sebastiana Vettela, informuje portal Motorsport.com. Nowinka była ukrywana przez...

Maria Sharapova i Mark Webber są związani od dawna z marką Porsche. Producent dobrze wykorzystuje ten fakt i dwójka sportowców regularnie pojawia się w materiałach z najnowszymi modelami marki....

Nissan e-NV200 - elektryczny minivan w najnowszej odsłonie. Prezentacja odświeżonej wersji na 2019 rok

Chirurgia stomatologiczna stanowi interdyscyplinarną dziedzinę, która zajmuje się leczeniem operacyjnym w obrębie twarzoczaszki i jamy ustnej. Interdyscyplinarność w tym wypadku polega na współpracy chirurga szczękowo-twarzowego, chirurga stomatologa, jak również laryngologa. Zakres chirurgii stomatologicznej jest dość szeroki, a techniki które stosuje się do wykonywania zabiegów są bardzo nowoczesne, mikroinwazyjne i dają bardzo dobre efekty leczenia. Dzięki rozwojowi metod diagnostycznych, jak również technik obrazowych zakres wykonywanych zabiegów w przypadku twarzoczaszki jest coraz bardziej precyzyjny i znacznie większy.

Chirurgia stomatologiczna – problematyczne zęby mądrości

Podstawowym zabiegiem z zakresu chirurgii stomatologicznej jest usuwanie zębów. Najbardziej problematyczne są zęby mądrości, które pojawiają się jako ostatnie. Czasami mają dość dużo miejsca, aby prawidłowo rosnąć, niemniej jednak znacznie częściej część z nich, lub nawet wszystkie, nie pojawiają się w ogóle, bowiem pozostają uwięzione pomiędzy tkanką dziąsła a kością szczęki. Uwięziony ząb mądrości może spowodować ból, obrzęk, jak również trwałe uszkodzenia w pobliżu dziąseł, zębów i kości. Może także doprowadzić do powstania guzów, torbieli, które przyczyniają się częściowo za zniszczenia żuchwy. Dlatego też stomatolodzy zalecają usuwanie tych zębów.

Chirurgia stomatologiczna – implantologia

Chirurgia stomatologiczna to dyscyplina, bez której nie obeszłyby się zabiegi implantologiczne. Implanty zębów stanowią doskonałą alternatywę dla protez zębowych. Implanty są substytutami korzeni zębów, które umieszcza się chirurgicznie w kościach szczęki i odpowiadają za stabilizację sztucznych zębów.

U niektórych pacjentów żuchwa i górna szczęka nie rosną prawidłowo. To może być powodem trudności w mówieniu, połykaniu, jedzeniu, jak również oddychaniu. Dlatego niektóre z tych problemów można skorygować poprzez zastosowanie urządzeń ortodontycznych, niemniej część z nich wymaga niestety interwencji chirurgicznej.

Chirurgia stomatologiczna w obrębie jamy ustnej może skorygować nieprawidłowości szczęki przed utworzeniem protezy dla zapewnienia znacznie lepszego jej dopasowania. Chirurgia jamy ustnej może być również pomocna w przypadku protez długoterminowych. Kości, na których osadzona jest proteza, niestety zużywają się i w wyniku tego nie utrzymują protezy w prawidłowy sposób. W trudnych przypadkach można dokonać przeszczepu kości.

 Chirurgia stomatologiczna – staw skroniowo-żuchwowy

Nieprawidłowości w obrębie narządu żucia są nierzadkim powodem bólów twarzy i głowy. Większość pacjentów z tego typu zaburzeniami może być leczona farmakologicznie czy poprzez zastosowanie szyn. Niemniej jednak operacja stawów wykonywana jest tylko w przypadku, gdy wiadomo że problem dotyczy stawów.

Inne schorzenia, które leczy się z wykorzystaniem chirurgii stomatologicznej:

• Rany twarzy, czyli chociażby złamane szczęki czy kości twarzy,
• usuwanie zmian i wcześniejsza ich biopsja,
• rozszczep podniebienia i rozszczep wargi,
• obrzęk i ból twarzy w przypadku zakażenia. W razie konieczności chirurgia stomatologiczna umożliwia cięcie i usuwanie zainfekowanych zębów,
• Bezdech senny i chrapanie. Jeżeli standardowe metody zawiodą, można zastosować metody chirurgiczne. Taki zabieg polega na usuwaniu miękkich tkanek gardła środkowego albo żuchwy. Można to zrobić za pomocą lasera, dzięki któremu możliwe jest chociażby usuwanie tkanek podniebienia.

Artykuł Najczęściej wykonywane zabiegi z zakresu chirurgii zębów pochodzi z serwisu furious.pl.

Zabiegi medycyny estetycznej są coraz bardziej powszechne w zakresie redukowania skutków starzenia się skóry, a także zahamowania pojawiających się zmian. Jednym z najbardziej popularnych zabiegów jest wypełnianie zmarszczek toksyną botulinową, zwaną potocznie botoxem. Nie milkną jednak głosy mówiące o szkodliwości tego zabiegu, a także nienaturalnym i o wątpliwej estetyce efekcie. Czy botox naprawdę szkodzi? Kiedy powinno się go stosować?

Botulina czy kwas hialuronowy?

Wśród najbardziej znanych i jednocześnie najczęściej występujących substancji, znajdują się: toksyna botulinowa i kwas hialuronowy. Toksyna botulinowa, w odróżnieniu od kwasu hialuronowego, daje trwalsze rezultaty. Jednak efekt wypełnienia tą substancją, w zależności od obszaru skóry, w kilku przypadkach może być mniej naturalny, niż po kwasie hialuronowym.

Na czym polega wypełnianie toksyną botulinową?

Botox to najbardziej znana, handlowa nazwa substancji, jaką jest toksyna botulinowa. Jest jedną z metod najczęściej wykorzystywanych w medycynie estetycznej jako wypełniacz zmarszczek na twarzy. Najczęściej stosuje się ją na okolice czoła i brwi, a także w obszarze „kurzych łapek”.

Działanie botuliny polega na blokowaniu tkanek mięśniowych, co paraliżuje mięśnie mimiczne – w ten sposób zapobiega się pojawianiu nowych zmarszczek. Substancja ta jest bardzo skuteczna – zmniejsza długość i głębokość zmarszczek nawet do 80 – 90%. Ten rodzaj wypełniania ma jednak wielu przeciwników.

Dlaczego botox jest krytykowany?

Przeciwnicy wypełniania jadem kiełbasianym twierdzą, że daje sztuczny i nieładny efekt: nienaturalny wyraz twarzy bez żadnej ekspresji. Wskazują także na to, że twarz przypomina lalkę, której buzia jest gładka, jednak bez życia. Decydując się na ostrzyknięcie botoxem, trzeba mieć na uwadze taki scenariusz – jednak tylko w dwóch przypadkach.

Kiedy efekt może być inny od zamierzonego?

Pierwsza sytuacja dotyczy niedoświadczonej osoby, przeprowadzającej zabieg. Druga – ostrzyknięcia zbyt dużego obszaru skóry, w miejscach blisko siebie. Jeśli botulina zostanie zaaplikowana  w zbyt dużej ilości, w nieodpowiednim miejscu, czy w nieprawidłowych warunkach, efekt faktycznie może być odmienny od założonego. Jeśli substancją tą wypełni się duży obszar skóry w niewielkich odstępach, ryzyko takiego efektu także wzrasta.

Jeśli jednak zabieg wykonuje doświadczona osoba, w odpowiednich warunkach, botox daje pożądany efekt, polegający na redukcji zmarszczek i bruzd, bez tworzenia efektu maski, a fakt wypełnienia zmarszczek pozostaje niezauważalny.

Artykuł Botox – dobry, czy zły? Dlaczego się go boimy? pochodzi z serwisu furious.pl.